Jump to content

قرینہ

وکشنری توں

قرینہ

[لکھو]

سرائیکی

[لکھو]

من٘ڈھ: عربی

تلفّظ

[لکھو]
  • آئی پی اے / IPA:

گرائمر

[لکھو]
  • مذکر۔ صفت

اصطلاح

[لکھو]

اُردو

[لکھو]
  • شعر میں کوئی لفظ برتنے کا سلیقہ / طریقہ۔
  • روش
  • طور طریقہ
  • مناسبت
  • سجاوٹ
  • ترتیب
  • سلیقہ
  • قیاس
  • انداز

حوالہ

[لکھو]

حوالہ

[لکھو]
  • پہلی وݙی سرائیکی لغت، مؤلف ، محمد سعداللہ خان کھتران ، سرائیکی ایریا سٹڈی سنٹر، بہاء الدین زکریا یونیورسٹی، ملتان ۔ ٢٠١٦ء

MubasherKaleem (ڳالھ مُہاڑ) ٢٠:٠٤, ٣ اگست ٢٠٢١ (PKT)

لفظی معانی:

  • مناسبت، قیاس، اندازہ، ڈھنگ، وضع، شکل، صورت، سجاوٹ، ترتیب، نیڑے، ملا ہویا، ملحق، ہم نشین
  • سلیقہ، طریقہ ، شائستگی، تہذیب

اصطلاحی معانی

[لکھو]

قرینہ زبان دی ادا ہے، تے کلام دا سیاق وسباق، اڳلا پچھلا حصہ ہے، جیندے نال اوں قرینے دے معانی واضح تھیندن۔

مثالاں

[لکھو]