Jump to content

منجھ

وکشنری توں
(مَن٘جھ کنوں ولدا رجوع )
منجھ

سرائیکی

[لکھو]

مؤنث

[لکھو]

تلفّظ

[لکھو]
  • آئی پی اے / IPA:

گرائمر

[لکھو]
  • مؤنث۔
  • واحد۔
  • اصطلاح۔

ٻُجھارت

[لکھو]

چار پُتر اکھݨے مکھݨے، چار پُتر مِٹّی چکھݨے (تَھن، کُھر)
ݙُو پُتر کھلے منارے، ݙُو پُتر وِچ لشکن تارے (سِنگھ، اَکّھیں)
ہِک دھی وِچ مکّھیاں مارے (پُوچھ) [١] (جواب: مَن٘جھ )

ݙُو بِھرا میݙے دِھل مڈھلّے (کن)
ݙُو بِھرا میݙے آکڑ کِلّے (سِنگھ)
چار بِھرا میݙے آوِن جاوِن (لتّاں)
چار میکوں ݙُدھ پِلاوِن (تَھن)
ہِک بِھرا میکوں پکّھا جَھلّے (پُوچھل) [٢] (جواب: ڳان٘ہ / من٘جھ )

اُردو

[لکھو]

مؤنث

[لکھو]


حوالے

[لکھو]
  1. ساݙا ترکہ (1)، مؤلف: پروفیسر شوکت مُغل، جھوک پبلشرز ملتان، 2014ء۔ صفحہ نمبر: 84
  2. ساݙا ترکہ (2)، مؤلف: پروفیسر شوکت مُغل، جھوک پبلشرز ملتان، 2014ء۔ صفحہ نمبر: 155

۔