ونکی:سرائیکی ڈکشنری
ونکی "سرائیکی ڈکشنری" وچ ورقے
تلے کل ٦٦,٤٦١ ورقیاں وچوں ایں ونکی دے ٢٠٠ ورقے ہن۔
(پچھلا ورقہ) (اڳلا ورقہ)W
آ
- آ آ آ
- آ با خے کوں خا، پڑھ نہ مُکّی پا
- آ بلا میکوں کھا
- آ بَلا مَنّاں کھا
- آ بݨݨ
- آ جَھلَّݨ
- آ جی
- آ لڑائی ڳَل لڳ
- آ مُرادا ٻولݨ
- آ مُرادا ہِے
- آ مِیاں گِرداری، ڄَنگھاں سُکّیاں تے ڈِھڈّی بھاری
- آ نِکلݨ
- آ وئے کا کا جن، تُوں اِن کِن
- آ ون٘ڄ
- آ ون٘ڄ بند کرݨ
- آ ون٘ڄ تِھیوݨ
- آ ون٘ڄ تھی ون٘ڄݨ
- آ ون٘ڄ تے کھڑے
- آ ون٘ڄ رکّھݨ
- آ ون٘ڄ رہݨ
- آ ون٘ڄ مُکّݨ
- آ ون٘ڄ گَھٹ ون٘ڄݨ
- آ ون٘ڄو
- آ ووئے جمعہ جِن، ناں کُئی شے ݙے ناں کُئی شے گِھن
- آ ووئے کاکا لَٹ، گھر دی مݙّی ٻاہر سَٹ
- آ ووئے ݙوم آں ڈھول وَڄا، آپݨی ذات آپ ݙَسا
- آ وَن٘ڄ
- آ ٹڑِک، پھَڑِک، پی پیالہ گِھن سڑک
- آ پرائی بلا میکوں چَک پا
- آ پرائی کُتّی میکُوں چَک پا ون٘ڄ
- آ پووَݨ
- آ پووݨ
- آ پَھسَّݨ
- آ پُڄّݨ
- آ پِھرݨ
- آ پھسّݨ دی ڳالھ ہے
- آ ڈَہَݨ
- آ ڈہَݨ
- آ ڳئی تاں عِید، نہ تاں روزہ
- آ ڳئے یار کَھوَکّا، ہُݨ تاں بچسی پَھکّا
- آ ڳیا تاں جی بِسم اللہ! ناں آیا تاں دفع تِھیوے
- آ ڳیا تاں جی بِسم اللہ، ناں تاں مَہور مَرّے
- آ ڳیا تاں چَھلو ٻَلّو نہ آیا تاں سوکڑا جَھلّو
- آ، با، خے کوں خا
- آ، مِیاں گِدَّڑ، ٻیر پکّی پئی
- آؤ سوہݨے، اکّھیں چُچّیاں تے نَک دونے
- آؤ ٻاہر آلے، گھر آلیں دی سنبھال لہو
- آؤں آؤں، کتّݨ آلی کوں چھوڑ تے اٹیرݨ آلی کوں کھؤں
- آئِن وے کاکے دِلّی وال، ڳالھیں تھولیاں ڈھیر دَھتال
- آئی آ تے رَہن٘دی ہِے
- آئی اساڈی واری، ہا مِین٘ہ بݨ ڳئی اندھاری
- آئی تِلّاں نال، ڳئی ݙِلّاں نال
- آئی تے مرݨ
- آئی جو قبر بھوڳݨی، کیا سَوڑی تے کیا موکلی
- آئی لٻارِن سَتّو، کَنّیں ٻُوڑے گَھتّو
- آئی لٻارِن سَتّو، کَنّیں ٻڑویں گَھتّو
- آئی ملتان دی واری، ہَئی مِین٘ہ، بݨ ڳئی اندھاری
- آئی مُراد نِھیں وَلِین٘دی
- آئی نال ہَر کُئی مَردے
- آئی کݙان٘ہیں قضا نھِیں تِھین٘دی
- آئی گُزری
- آئی ہئی ڈُھکّݨ، پئے ڳئی لُٹّݨ
- آئی ہولی ۔ ۔ ۔ ۔ اَدھ گلولی
- آئی ݙولی اِچ ہِے ویسی جنازے اِچ
- آئیا سمجھو
- آئیا ڳیا
- آئیوں ہتھ کُہاڑی دے، اُٹھ ویسن ٻوٹ کھکھاڑی دے
- آئیوں، سلامی دیاں چَٹّیاں
- آئیں ٻُجھاکے، پا پہاکے
- آئے امّاں دے پیکے، امّاں رَڄ رَڄ پئی ݙیکھے
- آئے بکّھر تے باکھری، ڈِھڈھ بُکّھا ڳِچّی آکڑی
- آئے تاں کیا آن٘دے، وین٘دا پئیں تاں کیا ݙے تے ویسیں
- آئے جی صدقے، ڳئے جی صدقے
- آئے خان دے کپڑے، ہِک سُتّھݨ تے ٻِیا ٻس
- آئے دِلّی دے ٹھڳ، بھولے بݨ تے پُچّھن دَڳ
- آئے دی وَݙّی شان ہون٘دی ہِے
- آئے دی وݙّی قدر ہون٘دی ہِے
- آئے ذال دے سَکّے ٹَھڑک مَن پَکّے، آئے مرد دے سَکّے ݙیئوس پِچّھو تیں دَھکّے
- آئے رَن دے سَکّے، دَڑگ مَن پکّے
- آئے قدم شریف، نہ ربیع رہی نہ خریف
- آئے لالہ گردھاری، ڄنگھاں سُکّیاں تے بِھبَّھر بھاری
- آئے مہمان دی وݙی آدر ہوندی ہِے
- آئے وے تاں کیا گِھن آئے وے، ویسو تاں کیا ݙے ویسو
- آئے وے سئیں
- آئے پہاکیں وات، جاگے ساری رات
- آئے یار بہاولپوری، مُون٘ہ دے مِٹّھے نِیّت بُری
- آئے یار چنیوٹی، شِکل سوہݨی نِیّت کھوٹی
- آئے ݙِین٘ہ
- آئے ݙین٘ہ
- آب
- آب آب تِھیوݨ
- آب آب کرݨ
- آب آلا
- آب آلی
- آب آمد تیمّم برخاست
- آب آمد تیمّم رخصت
- آب آوݨ
- آب دار
- آب دار تلوار
- آب لاوݨ
- آب لہݨ
- آب مُکَّݨ
- آب مُکّݨ
- آب وین٘دی رہݨ
- آب کشی
- آب ہووݨ
- آب ݙیوݨ
- آبائی
- آباد
- آباد بھوئیں
- آبادی نظر آوݨ
- آبرو بچاوݨ
- آبھوں
- آبیاݨاں
- آتش بازی ڳئی مُک تے یار ڳئے لُک
- آتشک
- آتشک دا مارا
- آتشکی
- آتشی
- آتشیں
- آتھر ٻورے سِر تے رکّھو، بھیݨ چُدَکّی گھر وَن٘ڄ کرو
- آثار
- آجڑی
- آجڑی آلا سَݙ
- آجڑی دا کُتّا چھاں تے ناں ٻَہہ ݙیکھے
- آجڑی دا کُتّا کݙان٘ہِیں چھان٘ہ اِچ ناں سُتّا
- آجڑی دی لکِّڑ
- آخر
- آخر آدم دا ٻال ہے
- آخر آپݨی اصل تے ڳیا
- آخر بندہ چڑھ چڑھ کے ڈھیہ وین٘دا ہے
- آخر تئیں
- آخر تھیوݨ
- آخر تے
- آخر جھوک فناہ ہے
- آخر خراب کرݨ
- آخر دی بُکھ
- آخر فناہ ہِے
- آخر مون٘ہ تے مِٹّی آوݨی ہے
- آخر ویلا
- آخر کار
- آخر کوں پُڄّݨ
- آخرت اِچ کم آوݨ
- آخرت بشکواوݨ
- آخرت خراب کرݨ
- آخرت دا
- آخرت دا توشہ
- آخرت دا سمان
- آخرت دا مال
- آخرت دی خیر منگ
- آخرت دے تݙے ولھیٹݨ
- آخرت سن٘وارݨ
- آخرت کماوݨ
- آخری
- آخری حد
- آخری حصّہ
- آخری حکم
- آخری درجے
- آخری دم
- آخری دم ہووݨ
- آخری دماں تے آوݨ
- آخری دمّاں تے ہووݨ
- آخری دمّاں دی حالت
- آخری رسماں
- آخری روٹی
- آخری ساہ
- آخری ساہ تے
- آخری ساہ ویلے
- آخری ساہ ہووݨ
- آخری طلاق
- آخری نبی
- آخری ویلا
- آخری ٹِکّی
- آخری ٻال
- آخری کم
- آخری کندھی
- آخری گولی
- آخِر آلا
- آداب
- آدر
- آدر بھا
- آدر بھاء
- آدر بھاء کرݨ
- آدر تیݙی چادر کوں
- آدر کرݨ
- آدر کوں آدر ہِے
- آدری
- آدم
- آدم جاتی
- آدم دی اولاد
- آدم دی اَولاد
- آدم زاد
- آدم شُماری
- آدمی بُھلّݨ ہار ہے
- آدمی کھاندا رہندا ہے، آخر ہِک ݙین٘ہ ݙے ٻہندا ہے
- آدمیاں کوں آدمی مِلدن، کندھاں کوں کندھاں مِلدن