Jump to content

سَنداری

وکشنری توں
(سن٘داری کنوں ولدا رجوع )

سرائیکی

[لکھو]

مؤنث

[لکھو]

من٘ڈھ: سرائیکی

  • سݨھا
  • سن٘دھولا
  • ٻکری یا چھوٹے کٹے دے چمڑے دی مشک وانگوں بݨا کے، منہ نال ہوا بھر کے سینے تلے ݙے کے دریا اِچ تارے لوک تردن۔
  • پَٹھ یا کَٹّے دی کَھل دی مشک آلی کار ترݨ دا آلہ۔
  • سݨان۔
  • مَچّھی دا ساہ گِھنّݨ آلا حِصّہ۔
  • پَٹّھ دے کَھل دی اُوہ مشک جیڑھی تیرݨ کِیتے استعمال تِھیوے۔
  • دریا پار کرݨ کِیتے پھولی ہوئی کَھل۔
  • مَچّھی دا سَاہ گِھنَّݨ آلا حِصّہ ۔

اصطلاح

[لکھو]

ورتاوا

[لکھو]
  • ؎ "اِتھاں ہر بُلبلہ ہے ہِک سنداری موج منزل ہے" ــــ "جے چانویں چس حیاتی دی اساݙے نال تر ویندا" (عزیز شاہد)۔

ٻُجھارت

[لکھو]

دنگ دنگ کوٹھا سہن٘دے
سوئی پوڑو کوٹھا ڈہن٘دے [١] (جواب: سَنداری )

کالی کُکِّڑ دُمبے دار
مارے ٹَپ تے وَن٘ڄے پار [٢] (جواب: سَنداری )


اُردو

[لکھو]

مؤنث

[لکھو]
  • بکری یا چھوٹے کٹّے کی کھال کی مشک کی طرح بنا کر، منہ سے ہوا بھر کے سینے کے نیچے دے کر دریا میں تیراک لوگ تیراکی کرتے ہیں۔
  • بکری یا کَٹے کی کھال کی مشک کی طرح تیرنے کا آلہ۔
  • مچھلی کا سانس لینے والا حصّہ۔
  • بکری کی کھال کی وہ مشک جو تیرنے کے لیے استعمال ہو۔
  • دریا پار کرنے کے لیے پھولی ہوئی کھال۔
  • مچھلی کا سانس لینے والا حِصّہ ۔
  • دریا عبور کرنے کے لئے چمڑے کا تھیلا

حوالہ

[لکھو]
  1. ساݙا ترکہ (1)، مؤلف: پروفیسر شوکت مُغل، جھوک پبلشرز ملتان، 2014ء۔ صفحہ نمبر: 63
  2. ساݙا ترکہ (1)، مؤلف: پروفیسر شوکت مُغل، جھوک پبلشرز ملتان، 2014ء۔ صفحہ نمبر: 63

۔