Jump to content

چَھڄ

وکشنری توں

سرائیکی

[لکھو]

مذکر

[لکھو]
  • کݨک اُݙاوݨ آلی ٹوکری۔
  • چھاڄ جین٘دے وِچ غلاظت چاتی وین٘دی ہِے۔
  • چھاݨݨ دا آلہ۔

اِسمِ صفت

[لکھو]
  • ہِک آلے دا ناں۔

ٻُجھارت

[لکھو]

اڳّوں جِھکّا، پِچّھوں اُچّا
گھر گھر پِھرے حرامی لُچّا [١] (جواب: چَھڄ )

اُردو

[لکھو]

مذکر

[لکھو]
  • گندم اُڑانے والی ٹوکری۔
  • چھاج جس میں غلاظت اُٹھائی جاتی ہے۔
  • چھاج۔
  • چَھڑلا۔

اِسمِ صفت

[لکھو]
  • چھج۔


ہِندی

[لکھو]

مذکر

[لکھو]
  • چھاج۔


اصطلاح

[لکھو]



حوالہ

[لکھو]
  1. ساݙا ترکہ (1)، مؤلف: پروفیسر شوکت مُغل، جھوک پبلشرز ملتان، 2014ء۔ صفحہ نمبر: 49

۔ ۔ ۔