Jump to content

کھاڑا

وکشنری توں

سرائیکی

[لکھو]

مذکر

[لکھو]
  • جھارا وِچ زَناور دی بݨایا ہویا لانگھا / راہ۔
  • جمع : کھاڑے
  • پِڑ۔
  • کُشتی لڑݨ دی جاء۔
  • گدکا کھیݙݨ دی جاء۔
  • ڈھور ڈنڳر لنگھݨ نال کچّے رَستے اُتے بݨ ونڄݨ آلا مخصوص رَستہ۔
  • چارا۔
  • ٻہوں سَؤڑھا رَاہ۔
  • پہاڑاں وِچ پیدل ٹُرݨ دا راہ۔
  • بھیڑ۔
  • ہاٹھ۔

تلفّظ

[لکھو]
  • آئی پی اے / IPA:

ٻُجھارت

[لکھو]

دریگھ دریگھاں پیٹ سَوڑا
جَیں ناں ٻُجّھا او ہوسی ڄام دا گھورا [١] (جواب: دَڳ / رستہ / کھاڑا / دَگ )

دریگھ دِرگّھا، پیٹ سَوڑا
جَیں ناں ٻُجّھا، اُون٘دا ماء پِیؤ کوڑا [٢] (جواب: دَڳ / رستہ / کھاڑا / دَگ )


اُردو

[لکھو]

مذکر

[لکھو]
  • جنگل میں جانور کی بنائی ہوئی گزرگاہ / راستہ۔
  • اَکھاڑا۔
  • کُشتی لڑنے کی جگہ۔
  • اکھاڑا، گدکا کھیلنے کی جگہ۔
  • ڈھور ڈنگر گزرنے سے کچے راستے پر بن جانے والا مخصوص راستہ۔
  • بہت چھوٹا راستہ۔
  • پہاڑوں میں پیدل چلنے کا راستہ۔
  • دَنگل۔

فارسی

[لکھو]

مذکر

[لکھو]
  • دَنگل۔

اصطلاح

[لکھو]


حوالے

[لکھو]
  1. ساݙا ترکہ (1)، مؤلف: پروفیسر شوکت مُغل، جھوک پبلشرز ملتان، 2014ء۔ صفحہ نمبر: 52
  2. ساݙا ترکہ (1)، مؤلف: پروفیسر شوکت مُغل، جھوک پبلشرز ملتان، 2014ء۔ صفحہ نمبر: 52

۔ ۔